Nizkiz

Правілы

Як нешта яскравае, што вядзе далей
Як думкi за каваю: жыць i не сталець
Як сэрца пазычыць i не забiраць
Я ведаю правiлы, правiлы

Як словы, што камянi, падаюць да ног
“У iншых абставiнах я б, канешне, змог
Зрабiць штосьцi важнае
А не абяцаць!” — такiя вось траблы, траблы

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды iсцi
Напэўна, праз
Гадзiну згубiлicя б
Але ж хтосць уздыме сцяг
Мы выйшлi на вулiцу
Знянацку так

Каму мы патрэбныя, калi не сабе
Калi ўсё адметнае адмятае свет
Калi позiрк стомлены ачуняе зноў
I мы з табой марылi aб адным:

Дзе тата з матуляю ўсмiхаюцца
Дзе наша ўтульнае пасаромiць нас
I так нечакана сярод простых размоў
Адчуеш, што правiльна, правiльна

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды iсцi
Напэўна, праз
Гадзiну згубiлicя б
Але ж хтосць уздыме сцяг
Мы выйшлi на вулiцу
Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды iсцi
Напэўна, праз
Гадзiну згубiлicя б
Але ж хтосць ўздыме сцяг
Мы выйшлi на вулiцу
Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды iсцi
Напэўна, праз
Гадзiну згубiлicя б
Але ж хтосць ўздыме сцяг
Мы выйшлi на вулiцу, вуліцу, вуліцу, вуліцу

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды iсцi
Напэўна, праз
Гадзiну згубiлicя б
Але ж хтосць ўздыме сцяг
Мы выйшлi на вулiцу
Знянацку так

Як нешта яскравае, што вядзе далей
Як думкi за каваю: жыць i не сталець
Як сэрца пазычыць i не забiраць
Я ведаю правiлы, правiлы